رابطه الگوهای ارتباطی خانواده، اعتیاد به اینترنت و سازگاری تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستانی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه الگوهای ارتباطی خانواده، اعتیاد به اینترنت و سازگاری تحصیلی بود. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی، و از نظر اجرا، توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دبیرستانی نواحی چهارگانه شهر اهواز بود که به کمک روش نمونه‌گیری تصادفی مرحله‌ای، 359 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان ناحیه 1 و 3 شهر اهواز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از پرسش‌نامه سازگاری (سینها و سینگ)، پرسش‌نامه اعتیاد به اینترنت یانگ  و مقیاس تجدیدنظر شده الگوی ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک استفاده شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین جهت‌گیری گفت‌وشنود، جهت‌گیری همنوایی، اعتیاد به اینترنت و سازگاری تحصیلی، شامل سازگاری آموزشی، عاطفی و اجتماعی رابطه معنادار برقرار است (0/01≥P). در حالی‌که بین سازگاری آموزشی و اجتماعی با جهت‌گیری همنوایی، رابطه معناداری یافت نشد (0/05≥P). از طرفی دیگر، جهت‌گیری گفت‌وشنود و اعتیاد به اینترنت قادر به پیش‌بینی سازگاری دانش‌آموزان بودند. بنابراین، ضروری است، در فرآیند سازگاری دانش‌آموزان به نقش الگوهای ارتباطی خانواده و اعتیاد به اینترنت توجه نمود.